مواد آتش گیر

نگهداری مواد آتش گير

الف- محلول های آتش گیر

مقادير كم محلول های آتش گير را در شيشه هايی كه درپوش آن از جنس PTFE (Polytertrafluoroethylene) می باشد نگهداری می كنند. مقادير زيادتر آن در سيلندرهای فلزی (مانند سيلندر گاز) نگهداری می شود كه يک سوزن مخصوص به دريچه خروجی آن وصل شده و بوسيله يک سرنگ كاملاً خشک، هوای داخل سيلندر با يک گاز بی اثر (آرگون يا نيتروژن) جايگزين می شود.

ب- مواد جامد آتش گیر

جامدهای آتش گير در جعبه های مخصوصی كه بوسيله گاز بی اثر پر شده اند، نگهداری می شوند. اين جعبه ها فوق العاده گران قيمت بوده و لذا بعضی از اين مواد به شكل محلول فروخته می شوند و بعضی ديگر در ظروف حاوی روغن معدنی (مانند پارافين و ..) يا حلال های هيدروكربنی سبک نگهداری می شوند. جامدهای آتش گير ضعیف مانند ليتيم آلومينيوم هيدريد يا سديم هيدريد را می توان برای مدت زمان كوتاه در هوای معمولی جابجا كرد، اما برای نگهداری طولانی مدت بايد در ظروفی كه فضای آن با يک گاز خنثی (آرگون يا نيتروژن) پر شده است، نگهداری شود.

برخی از مواد آتش گیر عبارتند از:

1- ذرات ريز فلزات از جمله منيزيم، كلسيم، زيركونيم، اورانيوم

2- فلزات قليايی

3- هيدريدهای فلزی يا غيرفلزی مانند سديم هيدريد، ليتيم آلومينيوم هيدريد

4- تركيبات ارگانومتاليک

5- مشتقات آلكيله شده هيدريدهای فلزی و غيرفلزی مانند دی اتيل آلومينوم هيدريد، بوتيل ليتيم و تری متيل آلومينيوم

6- كربونيل های فلزی

7- كاتاليزورهای هيدروژناسيون مانند نيكل رانی

8- فسفر سفيد يا زرد

9- پلوتونيوم

10- متان تلورول

11- آرسين

12- دی بوران

13- فسفين

14- سيلان

15- هيدرازين